อย่าไปเชื่อว่าน่าไป เชื่อผม
แถวๆบ้านแหลม ต่อเขตแม่กลอง ลักษณะพื้นที่เหมือนกัน
ผมเคยไปฝึก สวนมะพร้าวเวลากลางคืน เดินเท่าไรก็ไม่รู้จบ หมดเรี่ยวหมดแรงตกร่องสวนเป็น 1,000 ครั้ง เสื้อผ้าข้าวของเลอะน้ำโคลนเปียกปอนหนาวจนสั่นงั่ก
เดินตั้งแต่เย็นจนถึงเช้าผ่านโรงเคี่ยวน้ำตาลมะพร้าวกลิ่นหอมหวานน่ากินจนท้องร้อง
พอเริ่มสายๆจนกลางวัน ร้อนตับแล่บ ร้อนแบบอบอ้าวสุดๆ เหงื่อออกเปียกเสื้อผ้าพอๆกับเปียกน้ำตอนตกร่องสวนกลางตืน
ตอนเย็นหมดแรงนอนพัก ริ้นเป็นแสนๆตัวรุมกัดโคตรเจ็บโคตรคันจริงๆ กางมุ้งมันก็ไม่สนตัวมันเล็กลอดได้สบาย
พอเย็นอีกวันโดนจับใส่เรือไปปล่อยปากอ่าวให้ลุยเลนขึ้นฝั่ง เห็นชายป่าโกงกางอยู่ไม่ไกล ได้ยินเสียงมอไซค์ กับเสียงหมาเห่าอยู่ใกล้แค่นี้ ผมกับพวกลุยกันตั้งแต่สี่โมงเย็นจนหกโมงเช้ากว่าจะถึง หมดแรงนอนแผ่ไม่กินข้าวกินน้ำทั้งวัน
โอย...คิดแล้วเหนื่อย ยังรู้สึกว่าเหมือนเพิ่งผ่านไปเมื่อวานอยู่เลย
