ขอบคุณ ทั้งสองท่านครับ ทั้งบางอ้อ และบางกรวย แฮะ แฮะ
หลายปีที่ผ่านมาไปงานเลี้ยง งานรื่นเริงที่ใช้คอมคาราโอเกะ
สิ่งที่ไม่ต่างกันคือเพลงที่เปิด แทบจะก๊อปกันมา โอเคละมันเป็นเพลงฮิทไม่ว่ากัน
อีกสิ่งที่ไม่ต่างคือเสียงดนตรีที่มาจาก SoundFont แม้จะมีหลายสำนัก
แต่สิ่งที่ไม่ต่างกันคือ สำเนียงของเสียง มันมาจาก DNA เดียวกัน
นั่นคือเสมือนหนึ่งวงดนตรีที่ใช้คนเล่นหน้าเดิม เครื่องดนตรีชิ้นเดิม
เป็นเดือน เป็นปี เป็นหลายปี คุ้นเคยอย่างยิ่งครับ
ในบรรดา Soundfont ผมถึงได้ชอบการพัฒนาของอาจารย์ไก่
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง CANCUM VIP 2011 NO.1
(ขออภัยของท่านอื่นๆ ที่ผมยังไม่มีโอกาสได้ฟังครับ)
เหตุผลคือมันมีความเป็นตัวตนสูงมากสำหรับผม
ความชัดเจนของเสียงดนตรีหนึ่งละ
การมิกซ์ที่วางตำแหน่งชิ้นดนตรีในแต่ละชิ้นที่พอดี
น้ำหนักของเสียงที่เบาสุดถึงดังสุดของดนตรีแต่ละชิ้นก็ดี
นำมาซึ่งอรรถรสจนเกิดความสุนทรียในการฟังเป็นที่สุด
ผมชอบมากกว่า เวอร์ชั่นปี VIP 2012 (ขออภัยที่พาดพิง)
ซึ่งแม้ความชัดเจนของชิ้นดนตรีจะ Clear กว่า แน่นกว่าก็ตาม
แต่ความชัดเจนที่มีมากกว่านั้น ทำให้ได้ยินเสียงที่ด้อยลงจากการมิกซ์
ซึ่งน่าจะมาจากอุปกรณ์เครื่องไม้เครื่องมือที่ใช้ในการทำงานทั้งระบบ
อย่าลืมว่างานเมื่อดีขึ้นย่อมต้องการเครื่องมือที่ดีตามครับ
Sound State จึงขาดความสมจริง เหมือนนักดนตรีแย่งกันเล่นครับ
ป.ล. เป็นความเห็นส่วนตัวเท่านั้น
มาฟัง Cancum VIP 2011 No.1 SMOOTH - SANTANA
http://k003.kiwi6.com/hotlink/d340k36940