ผมจำได้ดีมีนักร้องคู่หนึ่งดังมากสมัยนั้น ร้องเพลงแนวเต้นๆ ส่งโน๊ตให้ผม ผมเล่นไม่ทัน บอกขอเอาไปซ้อมหน่อยซิ เธอหันมาบอกผมว่า พี่จะเอาไปต้มกินเหรอ
ผมเก็บเอาไว้ในใจ ฝึกฝนวิทยายุทธ์ จนวันหนึ่งผมก็เอาคืนจนได้โดยที่เธอก็ไม่เคยรู้ว่าไอ้คนที่เธอคบหามีอะไรกัน คือไอ้คนที่เธอบอกให้เอาโน๊ตไปต้มกิน
ตัวเธอก็ก้าวไปไกล เป็นนักร้องลูกทุ่งเสาอากาศทองคำ ลองเดาดูแล้วกันว่าใคร เดาถูกก็ไม่เสียหายเพราะเป็นเรื่องจริง ไม่ใช่เรื่องปกปิด แค่ผ่านมานานแล้ว
ผมยังเด็กเล็กนัก..จะเดาว่าเป็นใครคงยาก
หรือว่าจะเป็น ยอดรัก สลักใจ...หรือพี่ ต้อมเสรี รุ่งสว่าง..คิดแล้วไม่กล้าเดาต่อครับ 
ผมก็ลืมไม่ได้ระบุว่าเป็นนักร้องสาว ตอนนั้นเป็นนักร้องสาวครับ สมัยนั้นกระเทยยังไม่ฮิต
ไม่เหมือนเดี๋ยวนี้ "ลูกผู้ชายตัวจริงต้องเปิดซิงกระเทย"
นักร้องนักดนตรีทำงานใกล้ชิดกัน ความเห็นอกเห็นใจมันเกิดขึ้นได้เสมอ
สมัยก่อนนักดนตรีต้องซ้อมเพลง แกะเพลง เขียนโน๊ตให้นักร้อง เขาก็เห็นใจ ตอบแทนบุญคุณ ด้วยความปารถนาดี แล้วมันก็เลยเถิด
แต่ก็หยุดนักดนตรีไม่อยู่หรอกครับ มาหยุดก็ตอนมีลูกมีเต้ากันนี่แหละ ตอนนี้ผมยังนึกเสียดายความปารถนาดีของหลายๆนักร้องสาว
ที่ตอนนั้นผมเมินซะตั้งหลายคน ร้องที่เดียวกันคุมเกมไม่ได้ ขนาดร้องคนละที่ยังมีตามราวีกันเลย
ผมว่าปู่ต๊อก ก็น่าจะคล้ายๆกัน นักดนตรีเฟิร์สไซส์โน๊ตได้ แกะเพลงเขียนโน๊ตได้ สมัยนั้นเทพบุตรเชียวแหละ
วงผมตอนเล่นโรงแรมหรูๆครับ นักร้องในรูปผมปั้นจากนักร้องคาเฟ่ มาหัดประสานเสียง แต่ละคนฝึกจนแม่นคีย์และคู่ประสาน
มีวิธีฝึกให้ ตอนนั้นเพลง ซิตี้คอรัส ฮอทเปปเปอร์ กำลังดังในตลาดช่วงนั้น ดนตรีก็ยาก ร้องก็ยาก แต่ต้องทำเพื่อความเป็นวงชั้นนำ
[flash=200,200]http://youtu.be/pRoI6BNSKrA[/flash]
