eXtreme Community
หมวดหมู่ทั่วไป => บทความ ความรู้ วิชาการ ด้านต่าง ๆ => ข้อความที่เริ่มโดย: somjainuk74 ที่ วันที่ 19 สิงหาคม 2013, 09:09:25 น.
-
งามไหน ในโลกนี้
ไม่เท่ามี ที่อีสาน
หากใคร ได้พบพาน
ถิ่นสำราญ อาหารใจ
บุญตา ได้มาเห็น
จิตซ่านเซ็น เหมือนเป็นไข้
ยอดหญิง งามพริ้งพราย
ยามชม้าย ชายตาคม
รีวิว เจ้าพริ้วรำ
เซิ้งซานซ้ำ นำผสม
ดนตรี นี้กลืนกลม
ซ่าซ่านถม ถึงลมปราณ
บ้างปากเป่า เอานิ้วนับ
บรรเลงขับ รับประสาน
คู่เคียง เสียงลำหวาน
ใจฟุ้งซ่าน บานฤทัย
--------------------
ลองทายดู เพื่อท่าน จะเป็นนักประพันธ์เพลง
-
กลอนแปด
(http://topicstock.pantip.com/chalermthai/topicstock/2009/11/A8592386/A8592386-5.jpg)
(http://topicstock.pantip.com/chalermthai/topicstock/2009/11/A8592386/A8592386-5.jpg)
-
กลอนแปด
อาจาร์หากลอนประเภทอื่น มาโพสต์บ้างครับ
เผื่อพี่น้องลูกหลานเรา จะได้ศึกษา
เพื่อเป็นนักประพันธ์เพลงที่โด่งดังกันครับ
-
กลอนหก
-
ท่านสังเกตุตอนวรรค ของแต่ละแถวครับ
บรรทัดหนึ่งวรรคที่ 2 พยางค์
อีกบรรทัดหนึ่งวรรคที่ 3 พยางค์
สลับกันทุกบรรทัด
พยางค์ คือ เสียงที่เปล่งออกมาครั้งหนึ่ง ๆ จะมีความหมายหรือไม่มีความหมายก็ได้
พยางค์เป็นการประสมเสียงในภาษา เพราะพยางค์เกิดจากการเปล่งเสียงสระ เสียงพยัญชนะ และเสียงวรรณยุกต์ ติดตามกันอย่างกระชั้นชิด
พยางค์มีองค์ประกอบดังนี้
๑. เสียงพยัญชนะต้น
๒. เสียงสระ
๓. เสียงวรรณยุกต์
๔. เสียงสะกด
เสียงพยัญชนะต้น คือ เสียงที่เปล่งออกมาก่อน บางคำจะเป็นเสียงพยัญชนะเดี่ยว บางคำจะเป็นเสียงพยัญชนะควบกล้ำก็ได้ เช่น อ่าง (พยัญชนะต้น คือ อ) ลิฟท์ (พยัญชนะต้น คือ ล) ดาว (พยัญชนะต้น คือ ด) คลอง (พยัญชนะต้น คือ คล) ไกร (พยัญชนะต้น คือ กร) ขวาน (พยัญชนะต้น คือ ขว) เป็นต้น
เสียงสระ คือ เสียงที่เปล่งตามติดมากับเสียงพยัญชนะ เช่น งา (เสียงสระ อา) ชล (เสียงสระ โอะ) เสีย (เสียงสระ เอีย) เกาะ (เสียงสระ เอาะ) เป็นต้น
เสียงวรรณยุกต์ คือ เสียงที่เปล่งออกมาพร้อมกับเสียงสระ เพื่อให้มีระดับเสียงสูงต่ำต่างกันไป เช่น ใหญ่ (เสียงวรรณยุกต์ เอก) เพื่อ (เสียงวรรณยุกต์ โท) สี (เสียงวรรณยุกต์จัตวา)
การที่เราเปล่งเสียงออกมาจากลำคอครั้งหนึ่ง ๆ นั้น เราเรียกเสียงที่เปล่งออกมาว่า
“พยางค์” แม้ว่าเสียงที่เปล่งออกมาจะมีความหมายหรือไม่มีความหมายก็ตาม เช่น เรา
เปล่งเสียง “สุ” ถึงจะไม่รู้ความหมาย หรือไม่รู้เรื่องเราก็เรียกว่า ๑ พยางค์ หากเราเปล่งเสียง
ออกมาอีกครั้งหนึ่งว่า “กร” จะเป็น “สุกร” จึงจะมีความหมาย คำว่า “สุกร” ซึ่งเปล่งเสียง
๒ ครั้ง เราก็ถือว่ามี ๒ พยางค์ เสียงที่เปล่งออกมาครั้งเดียวมีความหมาย เช่น นา หมายถึง ที่ปลูกข้าว เสียงที่เปล่งออกมาว่า “นา” นี้เป็น ๑ พยางค์
ไร่ มี ๑ พยางค์
ชาวไร่ มี ๒ พยางค์ (ชาว-ไร่)
สหกรณ์ มี ๓ พยางค์ (สะ-หะ-กอน)
โรงพยาบาล มี ๔ พยางค์ (โรง-พะ-ยา-บาน)
นักศึกษาผู้ใหญ่ มี ๕ พยางค์ (นัก-สึก-สา-ผู้-ใหญ่)
สหกรณ์การเกษตร มี ๖ พยางค์ (สะ-หะ-กอน-การ-กะ-เสด)
-
ถึงโรงเหล้าเตากลั่นควันโขมง
มีคันโพงผูกสายไว้ปลายเสา
โอ้บาปกรรมน้ำนรกเจียวอกเรา
ให้มัวเมาเหมือนหนึ่งบ้าเป็นน่าอาย
ทำบุญบวชกรวดน้ำขอสำเร็จ
สรรเพชญโพธิญาณประมาณหมาย
ถึงสุราพารอดไม่วอดวาย
ไม่ใกล้กรายแกล้งเมินก็เกินไป
ไม่เมาเหล้าแล้วแต่เรายังเมารัก
สุดจะหักห้ามจิตคิดไฉน
ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายไป
แต่เมาใจนี้ประจำทุกค่ำคืนฯ
กลอนสุนทรภู่ บางตอนจาก "นิราศภูเขาทอง"
-
อันนี้เป็นวรรคละ 3 พยางค์ทุกแถว
ไม่นับคำเอื้อน เช่น เอ๋ย
----------------------------
ยกมือไหว้ ในศรัทธา.
ทุกบทกลอน ที่ร่อนร่าย
นำขยาย ให้เสนอ.
ตั้งในจิต คิดปรนเปรอ
ใช่เพ้อเจ้อ เสนอมา
วรรณคดี นี้แทรกซ้อน
อุทาหรณ์ สอนลูกหลาน
สิ่งถูกผิด เป็นวิทยาทาน
ช่วยวิจารณ์ พิจารณา
ดังจะกล่าว เรื่องเล่าไข.
มีสะใภ้ อยู่นางหนึ่ง
ณ ตำบล หนองโพนบึง
อาศัยพึ่ง ซึ่งชายคา.
ฝ่ายสามี นี้ทำสวน
ต้องรีบด่วน จวนเช้าตรู่
ให้เมียตน เป็นคนดู
เฝ้าอุ้มชู ผู้มารดา
แม่พิการ ท่านตาบอด
มืดตลอด มองไม่เห็น
พึ่งสะใภ้ ยามจำเป็น
ทุกเช้าเย็น เว้นนิทรา
มาหนักใจ สะใภ้นัก
สุดลำบาก ไม่อยากเห็น
อดทนทำ เพราะจำเป็น
วางแผนเข่น เฟ้นตำรา
หากแม่ผัว ตัวนี้ตาย
คงสบาย ได้สุขสันต์
รีบหาปลิง ปิ้งเร็วพลัน
บอกย่านั้น มันโอชา
ย่าอ้าโอษฐ์ บดปลิงปิ้ง
-
อันแรก คล้้ายกาพย์ยานี 11 ครับ
http://www.krupakdee.com/%E0%B8%81%E0%B8%B2%E0%B8%9E%E0%B8%A2%E0%B9%8C%E0%B8%A2%E0%B8%B2%E0%B8%99%E0%B8%B5-%E0%B9%91%E0%B9%91/
-
มิค่อยมีความรู้เรื่องนี้เท่าไหร่ครับ :o^: เพราะมิใช่คนเจ้าบทเจ้ากลอน :o^: :hap3:
-
มิค่อยมีความรู้เรื่องนี้เท่าไหร่ครับ :o^: เพราะมิใช่คนเจ้าบทเจ้ากลอน :o^: :hap3:
ต้องเรียนรู้ครับ ท่านอาจเป็นนักประพันธ์เพลง
หรือนักปราชญ์ที่ยิ่งใหญ่
เป็นศิลปินแห่งชาติ ใครจะรู้ละ
-
ต้องเรียนรู้ครับ ท่านอาจเป็นนักประพันธ์เพลง
หรือนักปราชญ์ที่ยิ่งใหญ่
เป็นศิลปินแห่งชาติ ใครจะรู้ละ
ต้องค่อยๆศึกษาแล้วหละครับ :th1: :thank1:
-
น่าจะเป็นกาพย์นะครับ กาพย์ ญานี 11 รึเปล่าครับ
-
น่าจะเป็นกาพย์นะครับ กาพย์ ญานี 11 รึเปล่าครับ
อั๊ยยะ! รู้จักกาพย์ยานี 11 ด้วย ผมรู้จักแต่ กราบโยนี 11 ;D
-
มาขอเก็บความรู้ครับ... :happy: :happy: :D :D
-
น่าจะเป็นกาพย์นะครับ กาพย์ ญานี 11 รึเปล่าครับ
นึกว่ารู้แต่กาพย์โญนี :hap3:
-
งามไหน ในโลกนี้
ไม่เท่ามี ที่อีสาน
หากใคร ได้พบพาน
ถิ่นสำราญ อาหารใจ
บุญตา ได้มาเห็น
จิตซ่านเซ็น เหมือนเป็นไข้
ยอดหญิง งามพริ้งพราย
ยามชม้าย ชายตาคม
รีวิว เจ้าพริ้วรำ
เซิ้งซานซ้ำ นำผสม
ดนตรี นี้กลืนกลม
ซ่าซ่านถม ถึงลมปราณ
บ้างปากเป่า เอานิ้วนับ
บรรเลงขับ รับประสาน
คู่เคียง เสียงลำหวาน
ใจฟุ้งซ่าน บานฤทัย
--------------------
ลองทายดู เพื่อท่าน จะเป็นนักประพันธ์เพลง
กาพย์ยานี11
-
โครง,ฉันฑ์, กาพย์,กลอน
ตอนเรียนประถมก็มึนอยู่ ... มาตอนนี้ยิ่งมึนหนักเข้าไปอีก....ภาษาไทยภาษาชาติช่วยกันรับสมองอย่าให้ใครดูถูก
-
อย่าแหย่..ฮังแตน.นา..ท่าน สนจ. :hap5: ;D
พ่อใหญ่หิน กะ เอกภาษาไทย ตั้งแต่ 30 ปีที่แล่ว..บ่อยากฟื้น.. ;D
ซอบแต่แบบสดๆ..เติมเลือดจั๊กหน่อย... :th2:
....สลา รึ จะสู้ ศิลา เอิ้กกกก... ;D ;D
-
อย่าแหย่..ฮังแตน.นา..ท่าน สนจ. :hap5: ;D
พ่อใหญ่หิน กะ เอกภาษาไทย ตั้งแต่ 30 ปีที่แล่ว..บ่อยากฟื้น.. ;D
ซอบแต่แบบสดๆ..เติมเลือดจั๊กหน่อย... :th2:
....สลา รึ จะสู้ ศิลา เอิ้กกกก... ;D ;D
สาเหตุตั้งกระทู้นี้ขึ้นมา
เพื่อพี่น้องลูกหลานไปเล่นดนตรี
มีนักร้องขึ้นไปร้องเพลงแหล่
มีผู้ฟังถามว่ากลอนที่นักร้อง ร้อง คือกลอนอะไร
พี่น้องลูกหลาน จะได้ตอบเขาได้
ไม่ต้องอายขายขี้หน้าเขา
-
จบกันเลยขนาดภาษาไทยผมยังไม่เคยรู้มาก่อนเลยนะนี่ จำไม่ได้แล้วจริงๆครับ ต้องฟื้นอีกนานล่ะนี่ครับ
-
น่าจะเป็นกาพย์นะครับ กาพย์ ญานี 11 รึเปล่าครับ
เป็น "กาพย์ยานี 11" ครับ สมัยผมเรียนที่ได้ท่องคือ "ระฆัง ดังหง่างๆ ฆ้องใหญ่กว้าง ครางหึ่งๆ"
กลองหนัง ดังตึงๆ ตีกระดึง ดังกริ่งๆ
นักเลง ร้องเพลงพราง อยู่หน้าต่าง ไขว่ห้างหยิ่ง
เอาหลัง นั่งเอียงอิง มือถือฉิ่ง ตีดังๆ "
ถ้าไม่ถูกขออภัยนะครับ ไม่ได้สอนมาหลายปีแล้ว ฮิๆๆ....
-
เป็น "กาพย์ยานี 11" ครับ สมัยผมเรียนที่ได้ท่องคือ "ระฆัง ดังหง่างๆ ฆ้องใหญ่กว้าง ครางหึ่งๆ"
กลองหนัง ดังตึงๆ ตีกระดึง ดังกริ่งๆ
นักเลง ร้องเพลงพราง อยู่หน้าต่าง ไขว่ห้างหยิ่ง
เอาหลัง นั่งเอียงอิง มือถือฉิ่ง ตีดังๆ "
ถ้าไม่ถูกขออภัยนะครับ ไม่ได้สอนมาหลายปีแล้ว ฮิๆๆ....
แหะๆ จั่งแม่น โบราณเนาะครับท่าน ผอ. สมัยผมใช้ไอแผด เรียนครับ เรื่อง พ่อหลี พี่หนูหล่อ :D
Using "ตับป๋าต๊อก 4 เบต้าแคโรทีน"
-
อั๊ยยะ! รู้จักกาพย์ยานี 11 ด้วย ผมรู้จักแต่ กราบโยนี 11 ;D
แหะๆ อันนั้นอยู่บ้านป๋าเชิดครับ
Using "ตับป๋าต๊อก 4 เบต้าแคโรทีน"
-
ท่านสังเกตุตอนวรรค ของแต่ละแถวครับ
บรรทัดหนึ่งวรรคที่ 2 พยางค์
อีกบรรทัดหนึ่งวรรคที่ 3 พยางค์
สลับกันทุกบรรทัด
พยางค์ คือ เสียงที่เปล่งออกมาครั้งหนึ่ง ๆ จะมีความหมายหรือไม่มีความหมายก็ได้
พยางค์เป็นการประสมเสียงในภาษา เพราะพยางค์เกิดจากการเปล่งเสียงสระ เสียงพยัญชนะ และเสียงวรรณยุกต์ ติดตามกันอย่างกระชั้นชิด
พยางค์มีองค์ประกอบดังนี้
๑. เสียงพยัญชนะต้น
๒. เสียงสระ
๓. เสียงวรรณยุกต์
๔. เสียงสะกด
เสียงพยัญชนะต้น คือ เสียงที่เปล่งออกมาก่อน บางคำจะเป็นเสียงพยัญชนะเดี่ยว บางคำจะเป็นเสียงพยัญชนะควบกล้ำก็ได้ เช่น อ่าง (พยัญชนะต้น คือ อ) ลิฟท์ (พยัญชนะต้น คือ ล) ดาว (พยัญชนะต้น คือ ด) คลอง (พยัญชนะต้น คือ คล) ไกร (พยัญชนะต้น คือ กร) ขวาน (พยัญชนะต้น คือ ขว) เป็นต้น
เสียงสระ คือ เสียงที่เปล่งตามติดมากับเสียงพยัญชนะ เช่น งา (เสียงสระ อา) ชล (เสียงสระ โอะ) เสีย (เสียงสระ เอีย) เกาะ (เสียงสระ เอาะ) เป็นต้น
เสียงวรรณยุกต์ คือ เสียงที่เปล่งออกมาพร้อมกับเสียงสระ เพื่อให้มีระดับเสียงสูงต่ำต่างกันไป เช่น ใหญ่ (เสียงวรรณยุกต์ เอก) เพื่อ (เสียงวรรณยุกต์ โท) สี (เสียงวรรณยุกต์จัตวา)
การที่เราเปล่งเสียงออกมาจากลำคอครั้งหนึ่ง ๆ นั้น เราเรียกเสียงที่เปล่งออกมาว่า
“พยางค์” แม้ว่าเสียงที่เปล่งออกมาจะมีความหมายหรือไม่มีความหมายก็ตาม เช่น เรา
เปล่งเสียง “สุ” ถึงจะไม่รู้ความหมาย หรือไม่รู้เรื่องเราก็เรียกว่า ๑ พยางค์ หากเราเปล่งเสียง
ออกมาอีกครั้งหนึ่งว่า “กร” จะเป็น “สุกร” จึงจะมีความหมาย คำว่า “สุกร” ซึ่งเปล่งเสียง
๒ ครั้ง เราก็ถือว่ามี ๒ พยางค์ เสียงที่เปล่งออกมาครั้งเดียวมีความหมาย เช่น นา หมายถึง ที่ปลูกข้าว เสียงที่เปล่งออกมาว่า “นา” นี้เป็น ๑ พยางค์
ไร่ มี ๑ พยางค์
ชาวไร่ มี ๒ พยางค์ (ชาว-ไร่)
สหกรณ์ มี ๓ พยางค์ (สะ-หะ-กอน)
โรงพยาบาล มี ๔ พยางค์ (โรง-พะ-ยา-บาน)
นักศึกษาผู้ใหญ่ มี ๕ พยางค์ (นัก-สึก-สา-ผู้-ใหญ่)
สหกรณ์การเกษตร มี ๖ พยางค์ (สะ-หะ-กอน-การ-กะ-เสด)
ที่จริงถ้าจะพูดถึงเรื่องของพยางค์ต้องเรียนรู้คำว่า "คำ" ควบคู่ไปด้วยถึงจะเพิ่มความเข้าใจมากขึ้นนะครับ ขอยกตัวอย่างว่า
"น้ำ" เป็น 1 คำ 1 พยางค์ (น้าม)
"สุนัข" เป็น 1 คำ 2 พยางค์ (สุ-นัก)
"โรงพยาบาล" เป็น 1 คำ 4 พยางค์ (โรง-พะ-ยา-บาน)
แค่นี้ก่อนนะครับ เพราะถ้ามากไปกว่านี้ยิ่งจะซับซ้อนมากขึ้น ฮิๆ....
-
หน้า5 หลัง6 กาพย์ยานี 11 แน่นอน
-
เคยเรียนสมัยมัธยม
แต่ตอนนนี้ลืมไปหมดแล่ว.. ;D
-
เป็น "กาพย์ยานี 11" ครับ สมัยผมเรียนที่ได้ท่องคือ "ระฆัง ดังหง่างๆ ฆ้องใหญ่กว้าง ครางหึ่งๆ"
กลองหนัง ดังตึงๆ ตีกระดึง ดังกริ่งๆ
นักเลง ร้องเพลงพราง อยู่หน้าต่าง ไขว่ห้างหยิ่ง
เอาหลัง นั่งเอียงอิง มือถือฉิ่ง ตีดังๆ "
ถ้าไม่ถูกขออภัยนะครับ ไม่ได้สอนมาหลายปีแล้ว ฮิๆๆ....
สมัยผมเรียนตอน ม.ต้น อาจารย์ให้แต่ง ยังจำขึ้นใจ ณ.บัดนี้
ว่ากันเลย.... ผู้หญิงเหมือนผีสิง เหมือนจริงๆ ผีสิงร้าย
อยากได้สิ่งง่ายๆ ที่ทำได้ไม่ตรึกตรอง
บางคนไม่อย่างงั้น ที่ดีนั้นบ้างไม่ลอง
เปิดร้านของจำนอง หาของดีมีราคา
เอ้อ!!!!! แต่งมั่วไป อาจารย์ บอกว่ามีติตรงคำซ้ำ "ง่ายๆ , จริงๆ"
ปกติต้องเป็นคำเต็ม อะไรประมาณนี้ จำไม่ได้แล้ว
5 6 5 "กาพย์ยานี 11"
:thank1: