eXtreme Community
เครื่องเสียง / ภาพ => เครื่องเสียงกลางแจ้ง (Public Address,Pro Audio Sound Reinforcement System) => ข้อความที่เริ่มโดย: raysoundmark ที่ วันที่ 11 มกราคม 2012, 09:07:59 น.
-
5 5 5
วันนี้ว่างๆครับ
ขออนุญาตมามั่วเขียนนวนิยายน้ำเน่าย้อนยุค ซักหนึ่งเรื่อง
อ่านกันเพลินๆครับ ดีกว่าอยู่เปล่าๆ
.
-
ขออนุญาตบอกกล่าวไว้เรื่องนึงก่อนครับ
คือ...ปัจจุบันวันนี้ ผมเป็นเจ้าของบริษัทขายเครื่องเสียงและขายเครื่องดนตรี ชื่อ ซาวด์มาร์ค ครับ
กิจการบริษัทขายเครื่องเสียงและขายเครื่องดนตรี เปิดดำเนินการมาได้ประมาณยี่สิบปีแล้ว
_______________________________________________
แต่เมื่อก่อนหน้านั้น นับย้อนกลับไปประมาณยี่สิบปี
ก่อนที่จะกลายมาเป็นผู้จำหน่ายและออกแบบติดตั้ง
ผมเคยทำธุรกิจให้เช่าเครื่องเสียงและเครื่องดนตรีตามงานคอนเสิร์ตต่างๆ ประสบความสำเร็จมากตามสมควรกับอัตภาพ
แต่ปัจจุบัน ธุรกิจเครื่องให้เช่าไม่ได้ทำแล้ว เลิกทำมาสิบกว่าปีแล้วครับ
.
-
หลายวันก่อน ผมได้รับการไหว้วานจากน้องๆช่างเสียงหลายๆคน
ไหว้วานรบกวนพี่เรหน่อยเหอะครับ.....ขอให้พี่เรไปช่วยพูดคุยกับลูกน้องเก่าคนหนึ่ง
สมมุติว่าลูกน้องเก่าคนนี้ ชื่อว่า “รงค์” ก้อแล้วกันนะครับ
.
-
รงค์ออกจากการเป็นพนักงานของทางร้านผมไปได้พักใหญ่ๆแล้วครับ
จากพนักงานขายของและติดตั้งเครื่องเสียงในร้านขายสินค้า…………..
...............ผมสนับสนุน ให้เขา เรียนรู้ ฝึกฝน พัฒนาตัวเอง จนมีวิชา มีฝีมือ ติดตัว
...............แก่กล้ากลายเป็นช่างควบคุมเสียงหรือภาษาปะกิตว่าซาวด์เอ็นจิเนียร์
พูดง่ายๆ ก็คือ ได้ดิบได้ดี มีภาวะการทำงานที่ก้าวไปข้างหน้า…..ว่างั้นเหอะครับ
_______________________________________________
รงค์ยังคงเช่าห้องเช่าชั้นเดียวอาศัยอยู่ใกล้ๆร้านผม...อาศัยอยู่กับภรรยาชาวลาวซึ่งทำอาหารอร่อยมาก
ผมจึงโทรบอกรงค์ว่า.....วันหยุดนี้ถ้าไม่ได้ไปไหน ผมจะขอไปนั่งกินเหล้าหน้าห้องเช่าของรงค์
ขอให้แฟนของรงค์ช่วยทำต้มแซ่บไว้ให้กินด้วย
.
-
นั่งกินเหล้ากับรงค์อยู่สองคน ตรงชุดโต๊ะเก้าอี้หินหน้าห้องเช่า
ส่วนแฟนของรงค์พอจัดอาหารออกมาวางบนโต๊ะเรียบร้อย.....ก็เข้าไปนอนดูหนังจากแผ่น VCD
ผมนั่งอยู่ตรงโต๊ะ...ก็มองเข้าไปในห้องเช่า..เห็นจอTV...ดูหนังเพลินๆไปด้วย
( นึกภาพห้องเช่าราคาประหยัด..แบบ SEE THRU ครับ..มองผ่านหน้าบ้านทะลุหลังบ้านได้เลย )
_______________________________________________
หนังที่ดูอยู่เป็นหนังจีนฮ่องกงครับ แฟนของรงค์ซื้อแผ่นVCDมาจากห้างโลตัส แผ่นละ 18 บาท
เป็นหนังเก่าๆ...สมัยยุคที่พี่หลิวกำลังหนุ่มๆ
แก๊งเจ้าพ่อในฮ่องกง ถือโทรศัพท์มือถือยี่ห้อโมโตโรล่าตัวยาวประมาณเก้านิ้ว เอาไว้ฟาดหัวกันได้เลย
.
-
ผมเล่าให้รงค์ฟัง เรื่อง การทำงานเครื่องเสียงให้เช่าในยุคโบราณครับ
ในครั้งกระโน้น...บุคคลากรด้านงานเสียงมีไม่มากนัก
ศิลปิน หรือ วงดนตรี......วงต่างๆ ที่รับงานแสดงกันเป็นอาชีพ
ต่อให้เป็นวงที่มีชื่อเสียงโด่งดังออกผลงาน ( หรือสมัยก่อนเรียกว่า..ออกเทป )
เวลาไปเล่นคอนเสิร์ตหรือไปแสดงที่ไหน จะไม่มีช่างปรับเสียงหรือซาวด์เอ็นจิเนียร์ประจำวงไปด้วย
ก็ต้องอาศัยช่างเสียงที่มากับเครื่องให้เช่าหรือเจ้าของเครื่องเช่า...เป็นคนปรับเสียงให้
____________________________________________
ผิดกับสมัยนี้ครับ...คนที่มีความรู้เรื่องเสียงเพิ่มจำนวนมากๆๆๆขึ้น
วงดนตรีแต่ละวง...ก็จะมีช่างปรับเสียงประจำวงหรือประจำค่าย...มากันเอง
ศิลปินบางวงมีทั้งช่างปรับเสียงและทีมงานแบ๊คสเตจ (เด็กตั้งเครื่องนั่นเอง)
รับผิดชอบหน้าที่ในส่วนของวงตัวเองไป
____________________________________________
หากเป็นงานในลักษณะนี้.....เครื่องคอนเสิร์ตให้เช่าก็ทำหน้าที่น้อยหน่อย
เพียงเซ็ตระบบเพื่อรองรับ...และรักษาระบบโดยรวมเท่านั้น
.
-
รงค์ถามผมว่า...แสดงว่าพี่ก็ต้องเคยเจอทั้งวงดนตรีที่เล่นดีและวงที่เล่นไม่ดี…พี่มีความรู้สึกยังงัยบ้าง
ผมบอกรงค์ว่า...มันเป็นงานที่เราได้รับมอบหมายมาน่ะครับ
ในสมัยโน้นนนน...เรียกได้ว่าเป็นการเช่าเครื่องแล้วแถมซาวด์เอ็นจิเนียร์...ระบบมันเป็นอย่างนั้นจริงๆ
พอเราได้รับงานมา..นอกจากเครื่องจะพร้อมแล้ว..คนก็ยังต้องพร้อมด้วย
สำหรับบางศิลปิน หรือ บางค่าย.....เขาจะมีส่งเทปมาให้
แต่ถ้าไม่มี.....เราก็ต้องลงทุนควักกระเป๋าไปหาซื้อมาฟังซักหนึ่งม้วน
( สมัยนั้น...มันเป็นม้วนเทปคาสเซ็ตน่ะครับ )
เราทำอย่างนี้ก็เท่ากับว่าเป็นการเริ่มต้นการทำงาน
ไล่ไปจนเมื่อถึงวันงานโชว์จริง เราก็รักษาหน้าที่ของเราตั้งแต่เริ่มต้นงานไปจนจบโชว์ให้ได้
ส่วนจะออกมาดีหรือไม่ เพียงใด.....เราก็สบายใจว่าเราทำส่วนของเราได้อย่างดีที่สุด ที่จะทำได้แล้ว
.
-
รงค์ถามว่า...แล้วถ้าไปเจอกับวงที่เล่นไม่ดีล่ะ
5 5 5......รงค์ครับ.....งานทุกงาน...อาชีพทุกอาชีพ...มันต้องมี...มันต้องเจอ...ทั้งดี และ ไม่ดี แน่ๆ
ไม่มีใครจะเจอแต่สิ่งที่ดีๆ ง่ายๆ สมหวังดั่งใจ หวาน ซร๊วบ ซร๊วบ ตลอดไปทุกครั้งหรอกครับ
ไม่ต้องยกตัวอย่างงานช่างเสียงหรอกครับ.............รงค์ลองดูตัวอย่างนักพากย์ภาพยนตร์ดูสิ
_____________________________________________
นักพากย์ภาพยนตร์ ทั้งยังไม่มีชื่อเสียง หรือมีชื่อเสียงเป็นที่รู้จัก
เป็นต้นว่า...............ให้เสียงภาษาไทย โดย.....อินซี...หรือ...พันทะมิด
พากย์หนังกันมาคนละกี่เรื่องแล้ว...คนอาชีพนี้ดูหนังมากกว่าพวกเราม่ายรู้กี่เท่าตัว
เป็นธรรมดาเลย..ที่จะต้องเคยเจอทั้งหนังดีเยี่ยมสุดๆ ไปจนถึงหนังโหลยโท่ย หนังเกรดบี หนังเกรดซี
แต่เพราะเป็นอาชีพการงานและหน้าที่......จึงต้องพากย์เสียงออกมาให้ดีที่สุด
_____________________________________________
ลองดูหนังจีน..เรื่องที่แฟนของรงค์กำลังดูอยู่.....ในจอTVสิ
เป็นฉากที่เจ้าพ่อแก๊งมาเฟีย “สี่หยิง” สั่งให้ลูกน้อง 3 คน คือ อาหว่าง อาหัว อาเหน่า
ให้คุมสมุนจำนวนหนึ่งออกไปต่อสู้กับแก๊ง “หยุ่นเป้า” ที่บังอาจมาเรียกเก็บค่าคุ้มครองข้ามถิ่นข้ามเขต
ฉากนี้ผู้กำกับกำหนดให้สมุนแก๊ง ยืนอยู่คนละฟากถนน แก๊งละประมาณห้าสิบคน
ถือมีดแบนๆคล้ายๆมีดอีโต้อยู่ในมือคนละเล่ม...ทั้งสองแก๊งวิ่งกรูกันออกมาบนถนน...ยังกะมีใครเป่านกหวีด
พอมาเจอกันที่เส้นกลางถนนพอดี...ก็ฟันกันเลือดอาบทั้งสองฝ่าย
5 5 5....ดูมัน
พวกตัวประกอบที่อยู่ใกล้ๆหน้ากล้องหน่อย น่าจะได้รับค่าตัวแพง และได้รับการฝึกฝนมาบ้าง
ก็แสดงท่าต่อสู้ หรือฟันกันได้คล้ายจริง...
มีการทำหน้าตาบูดเบี้ยว...หรือกระโดดบิดตัวกลางอากาศ ก่อนจะตกลงบนพื้นแล้วชักกระตุก
ส่วนพวกที่อยู่ห่างจากกล้องไปไกลๆโน้น...อันนั้นดูไม่จืดเลย...อาจจะได้รับค่าตัวน้อยเกินไป
ทำให้การแสดงไม่สมจริง...ฟันกันย๊อกแย๊กย๊อกแย๊ก...ไม่ยอมล้มลงบนพื้น...บางขณะมีการหัวเราะหรือยิ้มให้กัน
_____________________________________________
ถ้ารงค์เป็นนักพากย์...แล้วเจอหนังห่วยแตกแบบนี้
รงค์จะถอดหูฟังออกมาเขวี้ยงทิ้ง..ไม่ยอมพากย์ต่อหรือ ?
.
-
ไม่ได้หรอกครับ.....งานก็ย่อมเป็นงาน.....อีกพักเดียวก้อจบงานแล้ว
น่านนนนน.....พูดไม่ทันขาดคำ รงค์ลองดูในจอหนังอีกสิ
_____________________________________________
ตอนนี้ พระเอกกับนางเอกโดนจับตัวได้แล้ว
ทั้งคู่ถูกนำตัวเข้ามา ในโกดังท่าเรือร้างขนาดใหญ่แห่งหนึ่ง
ถูกมัดมือให้นั่งหันหลังชนกัน.....อยู่ต่อหน้าหัวหน้าผู้ร้าย...และยังมีพวกสมุนอีกสิบกว่าคนยืนล้อมวงอยู่รอบๆ
หัวหน้าผู้ร้ายแหงนหน้าขึ้นแหกปากหัวเราะตามฟอร์มเดิมๆ
ฮ่า ฮ่า ฮ่า ถึงวันตายของพวกเอ็งสองคนแล้ว แต่เสียดายที่ข้ามีงานสำคัญต้องทำ
ข้าจึงวางระเบิดเวลาเอาไว้.....พวกข้าทุกคนไปก่อนละเว๊ย
_____________________________________________
ป้าดดดดโธ่.....
รงค์เอ็งเคยดูฉากซ้ำซากอย่างนี้มาแล้วกี่เรื่อง.....นักพากย์ยิ่งดูมาแล้วมากกว่ารงค์หลายๆเท่า
แทนที่หัวหน้าผู้ร้ายที่มีปืนอยู่ในมือแล้ว..จะจ่อกบาลพระเอกกะนางเอก..แล้วแจกไปคนละเม็ดอุ่นๆ..ก็จบแล้ววววว
แมร่งต้องลีลา
วางระเบิดเวลาชนิดที่ต้องมีตัวเลขสีแดงนับย้อนถอยหมอน...เอ๊ย...ถอยหลัง
เพื่อให้ท่านผู้มีเกียรติที่ชมอยู่.....ได้ลุ้นกัน 2 รูปแบบ
แบบที่ 1
พระเอกแก้มัดโดยใช้เศษแก้วตัดเชือก..เลือกตัดระหว่างสายไฟสองสี...เวลานาฬิกาหยุดที่ 00:02
หรือแบบที่ 2
พระเอกกะนางเอกช่วยกันแก้มัด...พุ่งตัวออกมาจากโกดังลงน้ำในวินาทีสุดท้าย...โดยมีระเบิดเปลวไฟใหญ่ไล่หลังมา
_____________________________________________
ถ้าไม่ได้พวกคนที่เป็นมืออาชีพจริงๆมาพากย์...คงทำอารมณ์ไม่ได้ว่ะ
คงมีการหัวเราะกันคิกคักคิกคัก หรือส่งเสียงก่นด่า…..บริจาคอวัยวะ
แต่นักพากย์มืออาชีพเหล่านี้...ยังคงรักษาสมาธิอยู่กับเนื้องาน...พากย์ได้อย่างมีอรรถรส
นักพากย์ฝีมือเยี่ยมบางทีม..........
..........สามารถทำให้หนังเกรดบีหรือเกรดซี ดูสนุกสนานขึ้นด้วยการพากย์ที่ดีเยี่ยมด้วยซ้ำไป
.
-
การที่นักพากย์...จะมานั่งพากย์หนังเรื่องหนึ่ง
การที่ผมหรือรงค์...จะมายืนอยู่หน้าบอร์ดมิกเซอร์ ควบคุมเสียงให้กับวงดนตรี ในงานคอนเสิร์ตนึง
ไม่ใช่เรื่องบังเอิญหรอกนะครับ......ต้องมีใครจ้างเรามาทำงานแน่ๆ ( ถ้าไม่มีใครจ้าง..เมิงไม่มาหรอก..กรูรู้ดี )
อิ อิ อิ..........
เขาคงไม่ได้คิดจะจ้างนักพากย์...มานั่งวิจารณ์หนัง
เขาคงไม่ได้คิดจะจ้างรงค์...มาวิจารณ์วงดนตรี หรือบรรยากาศของงาน
เพราะฉะนั้น..........
รงค์คงรู้ดีแล้วน่ะครับ...ว่ารงค์ควรทำอย่างไร...เวลาอยู่หน้าบอร์ดมิกเซอร์
.
-
นั่งโม้มาถึงตอนนี้ หนังใกล้จะจบแล้วครับ
ตำรวจฮ่องกงยี่สิบนาย พร้อมรถตำรวจเปิดไซเรนสนั่นหวั่นไหวแบบกลัวผู้คนไม่รู้ว่ามีเรื่อง อีกจำนวน 6 คัน
หึ หึ เมิงไม่ต้องเปิดไซเรนหรอก…….
เมื่อสักครู่แมร่งยิงปืนกลกันเกือบยี่สิบนาที..พระเอกยิงฮ.หัวหน้าผู้ร้ายตกไปลำนึง..มีระเบิดใหญ่ๆไปอีกสามครั้ง
ชาวบ้านเรารู้กันทั้งตำบลแล้ว
........................ตำรวจเดินทางมาถึงแล้ว
ตำรวจกำลังทยอยนำสมุนลูกน้องแก๊งขึ้นรถตำรวจ
ในขณะที่พระเอกกะนางเอก...ซึ่งยังคงดูดีอยู่...แม้จะอยู่ท่ามกลางควันไฟ ,เศษซากปรักหักพัง และศพผู้ร้ายตายเกลื่อน
กำลังกล่าวหยอกล้อกันก่อนจะประกบปากดูดกันอย่างเมามัน โดยตำรวจที่เดินกันขวักไขว่ไม่มีใครสนใจเข้าตรวจสอบจับกุม
_____________________________________________
พวกผู้สร้างหนัง...มันสร้างหนังเรื่องนี้ อย่างไม่ต้องกลัวโดนลอกเลียนแบบฉากต่างๆเลยนี่หว่า
เพราะมันเล่นลอกหนังเรื่องอื่นมา เรื่องละฉาก เรื่องละฉาก แล้วเอามาปะติดปะต่อได้หนังของตัวเองหนึ่งเรื่อง
_____________________________________________
แต่...นักพากย์ผู้ที่พากย์เสียงพระเอกและเสียงนางเอก…ไม่มีใครขำกลิ้ง หรือ แสดงอารมณ์เบื่อหน่าย
ยังคงปฏิบัติหน้าที่ของตนเอง พากย์ไปจนถึงบทพูดประโยคสุดท้าย ก่อนตัวหนังสือบนจอจะขึ้น THE END
_____________________________________________
ผ่านไปอีกหนึ่งงานแล้วครับ...รงค์
ในที่สุด...
ไม่ว่างานๆนั้น จะเป็นงานที่ยิ่งใหญ่อลังการ หรืองานที่เล็กจิ๊บจ๊อย
ไม่ว่างานๆนั้น จะเป็นงานที่สนุกสุดมัน หรืองานที่สุดห่วย สุดเซ็ง
ตัวเราจะได้มีโอกาสเข้าไปพบเจอกับ ผู้ร่วมงาน บรรยากาศงาน เช่นไร
ขอเพียงแค่ ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับงานนั้น ทุกด้านทุกส่วน
ตั้งใจทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด...ในมาตรฐานเดียวกันทุกครั้ง
แล้วมันก็จะผ่านไปด้วยดีครับ
.
-
อิ อิ อิ
ปกติแล้ว ผมไม่ใช่คนที่นั่งทำงานอยู่หน้าเครื่องคอมพิวเตอร์
ไม่ใช่ผู้ท่องอินเตอร์เน็ต ไปตามที่ต่างๆ
แต่ก็ยังอุตส่าห์ มีโอกาสที่ดี เป็นสมาชิกของเว็บบอร์ดเครื่องเสียง อยู่แค่ 2-3 เว็บบอร์ด
หนึ่งในนั้นก็คือ EXTREME KARAOKE หรือ KARAOKE-SOFT ที่นี้
ดังนั้น ผมจึงตั้งใจไว้ว่า.....หากผมเขียนอะไร ลงในเว็บบอร์ดใดๆ
ผมก็จะขอนุญาตนำมาลงไว้ในเว็บบอร์ด EXTREME KARAOKE ของพวกเรานี้ด้วยนะครับ
.
(http://img688.imageshack.us/img688/7592/85181625.jpg)
-
:th2: :th2: :thank1: เป็นคติที่ดีมากๆ ครับ รับงานมาแล้วต้องทำให้ดีที่สุด ถึงแม้ว่าไปเจอบ้างงานอาจจะ... ก็จะพยายามทำให้ดีที่สุดครับ :thank1:
-
LIKE ครับ ;D
-
:happy: :happy: :happy:
-
:D :D :D :D ทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด ไม่มีอะไร ง่ายเหมือนปลอกกล้วยเข้าปากทุกครั้งไป หรือ ยากเหมือนกินทุเรียนโดยไม่ปลอกเปลือก 5555 :thank1: :thank1:
-
[blink]ขอเพียงแค่ ผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้องกับงานนั้น ทุกด้านทุกส่วน
ตั้งใจทำหน้าที่ของตัวเองให้ดีที่สุด...ในมาตรฐานเดียวกันทุกครั้ง
แล้วมันก็จะผ่านไปด้วยดีครับ[/blink]
:thank1: :thank1: :thank1: :thank1:
-
:happy: :happy: :happy: :happy: :happy: :happy:
-
like :thank1:
-
เป็นมวยไทย เขาเรียกว่า "ครบเครื่อง"
นอกเหนือจากความรู้ขั้นพระอาจารย์ในด้านระบบเสียง และการติดตั้ง
สิ่งที่เป็น TALENT หรือพรสวรรค์ คือเรื่องของการนำเสนอด้วยภาษา อ่านไปเห็นภาพพจน์ตามไปด้วย
เล่าเรื่องถึงที่มาที่ไปด้วยทริ๊คด้วยแทร็กติก ที่ในประเทศไทยมีนับตัวคนได้
ได้ทั้งความชัดเจน อิมเมจ เวทีกว้างลึก ครบเครื่อง ครับ
สไตล์แบบนี้อยู่ในดวงใจผมเลยครับ นักเขียนเรื่องเครื่องเสียงในเมืองไทย เชื่อเหอะไม่มีใครกินลงครับ
หาเวลาว่างมาถ่ายทอดบ่อยๆ นะครับ Please ! Please !